امام صادق عزیز تر از جانمان فرمودند:

از مناجاتهای خدای عزوجل با موسی علیه السلام این بود که ای موسی بدنیا تکیه مکن ، مانند تکیه کردن کسی که آنرا پدر و مادر خود دانسته ، ای موسی : اگر ترا بخودت واگذارم که بآن بنگری ، محبت و رونق دنیا بر تو چیره شود، ای موسی در کار خیر با اهلش مسابقه گذار و بر آنها پیشی گیر، زیرا کار خیر مانند اسمش (نیکو و پسندیده ) است ، و آنچه از دنیا را که بدان احتیاج نداری رها کن . و بفریب خورندگان بدنیا و بخود واگذشتگان منگر، و بدانکه آغاز هر فتنه ئی محبت دنیاست ، و به مال زیاد هیچکس غبطه مبر، زیرا مال بسیار مایه گناه بسیار است ، نظر بحقوق واجبه ، و بحال کسیکه مردم از او خشنودند غبطه مبر، تا بدانی خدا هم از او خوشنود است و نیز بحال مخلوقی که مردم از او اطاعت کنند غبطه مبر، زیرا اطاعت و پیروی ناحق مردم از او باعث هلاکت او و پیروانش باشد.

اصول کافی جلد 3 صفحه 302

http://www.8pic.ir/images/94168486595605475874.jpg